Een terug blik op de afgelopen dagen "het begin"

Lieve lieve zielen uit het hart,

Vol ontroering lees ik jullie berichten en ik lees hoe de wereld vol zit met liefde en dat doet mij goed. Jullie zijn wat jullie geven!

De verantwoordelijkheid voor het zien!

Ik ben verantwoordelijk voor wat ik zie.
Ik kies de gevoelens die ik ervaar, en beslis welk doel ik bereiken wil.
En ik vraag om alles wat mij lijkt te overkomen, en ontvang zoals ik heb gevraagd.


Ik wil even iets visueel maken zodat jullie je (ieder op zijn eigen manier) in kunnen leven hoe ik hier zit.

Ik zit met mijn rug tegen de muur en zit op mijn bed in de boedha houding. Het is 4 mei en ik ben bijna jarig , de tijd is 21:20. Op mijn iPhone staat een nr. Op die een ontspannende sfeer geeft. De ventilator is langzaam aan het draaien en op de achter grond hoor onweer en is er al tot drie keer geen stroom geweest. Mijn raam staat open en er is veel lawaai zoals toeteren van de brommers en de auto's.

Oh ja, iedere aanslag op mij toetsenbordje kost ongeveer twee seconden en ik kan dus niet anders dan met 1 vinger typen. Dat is dan ook een hele mooie uitdaging. Nou ga ik alvast een begin maken en als er fouten in staan weet dan dat dit niet bewust is want anders had ik ze wel zo neergezet "toch"!!

HET BEGIN
29 april 2009

Het is 3 uur in de ochtend en het is tijd om op te staan. Mijn vakantie is definitief begonnen. Snel onder de douche en de laatste spullen inpakken. In mijn hoofd is er een lichte spanning maar dat voelt niet als vervelend. 4:00 ik stap in de auto op weg naar mijn vader en mijn broer. Zij gaan mij wegbrengen naar schiphol. Dit was een mooie verrassing en dat was erg fijn. Thuis bij mijn ouders neem ik alvast afscheid van mijn moeder met een dikke knuffel. Daar (spl) aangekomen moet ik nog even naar het toilet toe. Mijn vader en broer wachten dan met mijn spullen in de hal. (Mijn vader is nog nooit op schiphol geweest en mijn broer heeft nog nooit gevlogen. Dat moet toch maar eens er van komen lijkt mij in dit leven "toch broer".)
Hierna neem ik afscheid met wat emotie. Mijn broer geeft mij een stevige knuffel en hierna krijg ik van mijn vader er ook 1. Het lijkt erop dat hij er moeite mee heeft. Het is voor hem lastig om zijn gevoelens te uitte dus ben ik trots op hem dat hij echt zijn best doet (dit kan ook niet anders anders had hij dit wel direct gedaan). Ik ga in de rij dan staan om in te checken! En even later zwaai ik ze gedag. Er zijn lange rijen maar het gaat best wel vlot. In het vliegtuig heb ik stoel 19a het is behoorlijk krap maar ik pers mij er gewoon tussen. Ik dacht nog ben ik nu echt zo dik geworden of zijn die duitsers (lufthansa) gekrompen?
Naast mij zit een man uit amsterdam "Andre genaamd" een Beer van een vent! Hij werkt voor lufthansa in frankfurt. Op het einde van deze vlucht LH4689 hebben we een leuk gesprek over de luchtvaart, spiritualiteit en over Coaching. We hebben het over het leven en over zijn burn-out die hij bijna had gehad toen hij nog bij de KLM werkte. Ik vertel hem dan dat ik 19 jaar in luchtvaart heb gewerkt waaronder "IATA en de KLM" alleen heb ik wel een burn-out gehad. Andre reist ongeveer 3 x in de week naar Duitsland op en neer. Het is een aardige en sympathieke man tenminste zo komt hij over. Hij lijkt heel veel op een vriend van mij berry dus is het gevoel al snel goed. Andre heeft een mooie energie en is getrouwd en heeft twee kinderen van 11 en 13 jaar. Hij vindt het maar lastig om zijn kinderen zo weinig te zien. In dit deel laat ik hem weten dat ik als pedagoog werkaam ben in de jeugdzorg en dat ik ook mensen coach.** (einde van dit deel mijn vinger is moe ik ga weer later verder)
Ik had hier heel veel getypt maar ben alles kwijt ! Shit.

12 mei 2009
Eindelijke een internet cafe gevonden om mijn reisverslag aan te vullen het heeft wat tijd gekost maar eindelijk het is zover.

Hier ga ik verder met mijn verhaal.
** Hij vraagt zich dan af of in dit vakgebied er genoeg werk is. Ik vertel hem dat er genoeg mensen zijn die aan het zoeken zijn naar een beter levendus is er nog genoeg te doen.Op het eind van de reis zeggen we elkaar gedag. Echter even later komt hij nog een keer terug om elkaar nog een keer de hand te schudde. Hij spreekt dan ook de wens uit dat dat het waarschijnlijk onwaarschijnlijk is dat we elkaar op de terug weg nog een keer zullen ontmoeten/tegenkomen. Ik zeg dan tegen hem als het zo moet zijn dan zal het ook gebeuren. Hier eindigt ons gesprek en loopt hij weg waar ik blijf staan. Ik kijk dan op het bord met tijden en ik zie dat ik nog plus minus 2 uur heb. Ik wandel dan langzaam in de richting van Gate ...16. Richting de gate zijn er dan weer controles: passport, boardingcard en natuurlijk wat de vraag van een ambtenaar "Wat heb je allemall in je rugzak. Nou, ik was dus mooi de PISANG want ik kreeg een volledige metaal controle. Hij was erg grondig bezig deze man. Hij had er erg zin vooral veel contact maken met het lichaam. Deze man had totaal geen probleem met een hechtingstrauma want voor mijn gevoel moest ik hem direct onthechtte hahahaha. Gelukkig vond hii niets dus staptte ik naar de band. Daar lag mijn tas eenzaam in een bak. Dit voelde niet goed en JA HOOR, een ander nam de taak over van haar collega. Zij van duitse afkomst wees mij op een voorwerp in mijn rugzak. Ik wist niet wat het was dus moest de rugzak open gemaakt worden. Gezien de vele sloten ging er wat tijd overheen. Na een minuut zoeken kwam er een spuitbus (deo) uit mijn rugzak. Ze wees mij op de kleine lettertjes 150 ML dit kon echt niet volgens haar. Ik vertelde haar dat als zij dit innam zij dus verantwoordelijk was voor het onaangename geurtje die ik nu niet kon bedekken met body spray en dat zij heel India op haar dak zal krijgen. Ze moest hierom lachen en zei dat ze dit echt niet kon toelaten want zo waren de regels. Voor mij gewoon geld klopperij om weer de economie te spekken en de vervuiling nog groter te maken want mijn spuitbus moest ze wel weggooien. Ik hoop eigenlijk dat er iemand is die het gewoon mee neemt naar huis (door slecht salaris) om deze verspilling te dwarsbomen. Voor de rest was alles in orde en ging ik door naar de volgende check. Hierna ben ik bij de gate gaan zitten. vervolg van mijn verhaal op 13 mei 2009